Μου πήρε πολύ χρόνο (χρόνια … εντάξει, δεκαετίες) για να καταλάβω τις πτυσσόμενες οθόνες. Θέλω να πω, ποιο είναι το σημείο να κολλήσεις κάτι (που δεν είναι καν επίπεδο και δεν μπορείς να καθίσεις) πάνω σε έναν τοίχο; Μου φάνηκε ότι μια αναδιπλούμενη οθόνη πήρε πολύτιμο χώρο στο πάτωμα και δεν προσέφερε τίποτα σε αντάλλαγμα, ούτε καν 6 τετραγωνικές ίντσες στις οποίες μπορούσα να βάλω ένα ποτήρι.
Αλλά αφού έχω δει πολλά από αυτά τα πράγματα, έχω συνειδητοποιήσει ότι η αξία τους είναι στη διάσταση και το μοτίβο που προσθέτουν σε ένα χώρο. Περισσότερο υφή από τα περισσότερα έργα τέχνης, οι πτυσσόμενες οθόνες έχουν βάθος. Δεν είναι ογκώδη ή παχιά, μπορούν να μετακινούνται για να ενισχύουν τις γωνίες, να παρέχουν οπτικούς "τοίχους" ή να χρησιμεύουν ως σκηνικό σε οποιονδήποτε αριθμό βινιέτες. Ευέλικτο και κομψό, αυτός είναι ο τρόπος αναδίπλωσης της οθόνης. Σκέψου τα ακόλουθα:
Ο απλός γεωμετρικός σχεδιασμός αυτής της πτυσσόμενης οθόνης προσθέτει ένα όμορφο αισθητικό στοιχείο στο δωμάτιο χωρίς να είναι πολύ βαρύς για το χώρο. Παίρνει το βλέμμα προς τα επάνω και φροντίζει για το χώρο του No Man's Room (ύψος στο μέσο του τοίχου). Επειδή υπάρχουν πολλές άλλες υφές και σχέδια που συμβαίνουν σε αυτό το διάστημα, μια πτυσσόμενη οθόνη από απλή επεξεργασμένη είναι μια καλή επιλογή εδώ.
Αυτή η τραπεζαρία, βαριά στις λεπτομέρειες, θα φαινόταν εντελώς ατελής με ένα απλό τοίχο δίπλα στο τραπέζι. Ακόμη και η προσθήκη περισσότερων εκτυπώσεων, όπως αυτές στον απομακρυσμένο τοίχο, θα έρθει σε σύντομο χρονικό διάστημα, μετατρέποντας το κομψό δωμάτιο σε περισσότερο από μια γκαλερί. Γι 'αυτό, αυτή η περίτεχνα οθόνη είναι μια τέλεια επιλογή εδώ. Το σκούρο χρώμα προσθέτει ουσία στο δωμάτιο, ενώ τα επιχρυσωμένα στοιχεία παρέχουν την άνθηση που απαιτούν τα άλλα φανταχτερά έπιπλα.
Φανταστείτε αυτό το καθιστικό χωρίς την αναλυτική αναδίπλωση. Δεν θα λειτουργούσε καλά, έτσι; Παρά τα πολλά ενδιαφέροντα αντικείμενα εδώ (η ταπετσαρία των ζώων, οι φουντωτές οθωμανοί, αυτοί οι καμηλοπαρδάλεις!), Αυτή η εξωτική και πλούσια γωνιά θα αισθανόταν σχεδόν κενή αν δεν ήταν πλαισιωμένη από την οθόνη. Το λεπτομερές σίδερο προσθέτει την τέλεια ποσότητα γυαλίσματος υποβάθρου … ενώ αφήνουν τα υπόλοιπα εξαρτήματα να λάμπουν.
Καθρέπτες σε μια πτυσσόμενη οθόνη;! Ιδιοφυία. Μου αρέσει αυτή η ιδέα, γιατί ενισχύει το φως (ειδικά σε αυτή την περίπτωση από τα μεγάλα παράθυρα απέναντι) και προσθέτει φωτεινότητα και λάμψη στη γωνία ενός κατά τα άλλα άδειου χώρου. Αυτή η πτυσσόμενη οθόνη πλήρους ύψους είναι μια εξαιρετική επιλογή εδώ, επειδή χρησιμεύει επίσης ως μια ωραία γραμμική μετάβαση από την τοιχογραφία στο υπόλοιπο δωμάτιο. Η μαγεία της τοιχογραφίας φαίνεται να συνεχίζεται, καθώς δεν μπορούμε να δούμε πού «τελειώνει».
Αυτές οι μεγάλες πτυσσόμενες οθόνες είναι μια καλή επιλογή για αυτόν τον μεγάλο χώρο - φέρνουν οπτικά το επίπεδο της οροφής κάτω, κάνοντας το δωμάτιο να αισθάνεται πιο γοητευτικό και πιο οικείο. Λαμβάνοντας υπόψη την απλότητα της επίπλωσης του δωματίου (μαλακά συμπαγή χρώματα, βασικές μορφές), η ίδια η πτυσσόμενη οθόνη γίνεται η "τέχνη τοίχων" που δεν «αμβλύνει την ουδέτερη χρωματική παλέτα.
