Εκτιμώ πάντα τις σχολές τέχνης που προσπαθούν να ξεχωρίσουν από τα υπόλοιπα και να αποδείξουν ότι είναι χώροι όπου οι νέοι κατευθύνονται μέσω των τεχνών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα ίδια τα κτίρια δεν πρέπει να είναι συνηθισμένα, απλά σχολεία, αλλά σχεδιαστικά και αρχιτεκτονικά αριστουργήματα, για να αποτελέσουν παράδειγμα για τους μαθητές. Φαίνεται ότι το Λύκειο της Σιγκαπούρης για εικαστικές και θεατρικές τέχνες από την Zubir Said Drive κατανόησε την καλύτερη δύναμη του παραδείγματος και προέβλεψε 121 εκατομμύρια δολάρια, 52.945,54 τ.μ., υπό την εποπτεία των αρχιτεκτόνων της WOHA. Το έργο ολοκληρώθηκε το 2009 και είναι ένα καταπληκτικό έργο τέχνης.
Εκτός από το εκπληκτικό σχεδιασμό του, το κτίριο είναι κατασκευασμένο κατά τρόπο που παρέχει φυσικό φως και αερισμό για τα δύο μέρη του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το κτίριο θεωρήθηκε ως «μηχανή αιολικής ενέργειας», που σχεδιάστηκε για να διοχετεύει και να εντείνει το ελαφρύ αεράκι της Σιγκαπούρης. Οι σχεδιαστές φαινόταν να ενδιαφέρονται για τη διατήρηση της φύσης όχι μόνο από τις τεχνολογίες των οικολόγων, αλλά και δημιουργώντας χώρους πρασίνου. Η στέγη του σχολείου είναι σχεδιασμένη ως πάρκο και ορισμένοι τοίχοι του κτιρίου καλύπτονται από βλάστηση.
Το σχολείο έχει δύο μέρη, ώστε να μπορεί να παρέχει ασφαλή μάθηση και επίσης να επικοινωνεί με το κοινό. Το πρώτο μέρος ονομάζεται Backdrop και συγκεντρώνει αίθουσα συναυλιών, θεατρικό θέατρο, θέατρο μαύρου κουτιού και αρκετούς μικρούς ανεπίσημους χώρους. Το δεύτερο μέρος είναι όπου λαμβάνει χώρα η αποτελεσματική διαδικασία εκμάθησης και ονομάζεται κενός καμβάς. Η βλάστηση στις προσόψεις δεν είναι μόνο ένα τέχνασμα σχεδιασμού, αλλά ένα φυσικό φίλτρο που κρατά μακριά την υγρασία, τη σκόνη, τη θερμότητα και τον εξωτερικό θόρυβο. {Foundon archdaily and pics by Patrick Bingham-Hall}.
