Είναι δύσκολο να προσδιοριστείς ακριβώς πότε τα παραθυρόφυλλα πρωτοεμφανίστηκαν και πιστεύεται ότι η ιστορία τους αρχίζει κάπου στην αρχαία Ελλάδα. Τότε ο ρόλος τους ήταν ο ίδιος όπως και τώρα: ο έλεγχος του φωτός που εισέρχεται σε ένα δωμάτιο καθώς και ο εξαερισμός. Στην αρχή, ήταν κατασκευασμένα από μάρμαρο, αλλά στη συνέχεια το ξύλο ήρθε στο παιχνίδι και τα παντζούρια παραθύρων άρχισαν επίσης να αλλάζουν τη μορφή και το σχεδιασμό τους και να γίνουν πιο ευέλικτα και ευπροσάρμοστα. Τώρα, τα σύγχρονα παντζούρια έρχονται σε ένα ευρύ φάσμα σχεδίων, υλικών, τελειωμάτων, χρωμάτων και στυλ και ο ρόλος τους έχει γίνει και διακοσμητικός.
Δύο παντζούρια είναι καλύτερα από ένα και τρία είναι καλύτερα από δύο, οπότε ολόκληρη η πρόσοψη του κτιρίου που καλύπτεται στα παντζούρια πρέπει να είναι εκπληκτική. Κρίνοντας από την εμφάνιση αυτού του σπιτιού, θα λέγαμε ότι είναι αλήθεια. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι υπάρχει μια ολόκληρη πρόσοψη επενδυμένη σε παντζούρια διαφόρων μεγεθών και χρωμάτων, αλλά και το γεγονός ότι είναι λειτουργικά.
Δεν είναι συχνά ότι βλέπουμε ένα σύγχρονο σπίτι με παράθυρα παραθύρων αυτές τις μέρες, ώστε να μπορούμε να εκτιμήσουμε σίγουρα ένα σχέδιο που τους κάνει να φαίνονται όμορφα και κομψά χωρίς να φαίνονται ντεμοντέ. Πρόκειται για ένα σπίτι που σχεδιάστηκε από το ARCS Architekten και φαίνεται εξαιρετικό, ειδικά με αυτά τα συρόμενα παντζούρια.
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, τα σύγχρονα παραθυρόφυλλα δεν είναι μόνο πρακτικά αλλά και διακοσμητικά, όπως αποδεικνύεται από το σχέδιο που δημιουργήθηκε από τον Mihaly Slocombe για αυτή την επέκταση του σπιτιού. Τα παραθυρόφυλλα είναι κατασκευασμένα από ξύλο και διπλώνουν σε ένα πολύ ενδιαφέρον και ασυνήθιστο τρόπο. Διαθέτουν επίσης διάτρητα μοτίβα που προσδίδουν στις προσόψεις μια μοναδική εμφάνιση και πολύ χαρακτήρα.
Τα παραθυρόφυλλα που καλύπτουν τα παράθυρα αυτού του σπιτιού, σχεδιασμένα από τους αρχιτέκτονες Aamodt / Plumb, είναι φτιαγμένα από ξύλο που έχει δημιουργηθεί με αρχαία ιαπωνική τεχνική που προορίζεται για τη διατήρηση του υλικού. Το ξύλο καίγεται και ψύχεται και αποκτά ένα μοναδικό σκούρο φινίρισμα το οποίο, σε αυτή την περίπτωση, συμπληρώνεται από μια λευκή χαλύβδινη οροφή που διατηρεί τους εσωτερικούς χώρους δροσερούς κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Όταν τα παντζουράκια είναι κλειστά, αυτό το σπίτι γίνεται ένας συμπαγής όγκος και η πρόσοψή του έχει απλή και αδιάκοπη εμφάνιση. Οι ξύλινες σανίδες που χρησιμοποιούνται στα παντζούρια είναι του ίδιου τύπου με το εξωτερικό του σπιτιού. Αυτό είναι ένα σχέδιο από τους αρχιτέκτονες Wolveridge.
Αυτή η εντυπωσιακή δομή είναι ένα κτίριο διαμερισμάτων που αναπτύχθηκε από την Arsh Design Group. Βρίσκεται στην Τεχεράνη, το Ιράν και φαίνεται εκπληκτικό. το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι η πρόσοψη που διαθέτει μια σειρά από ξύλινα πάνελ αλληλοσύνδεσης που χρησιμεύουν ως παντζούρια. Όταν ανοίγουν, γλιστρούν μέσα στα γειτονικά πάνελ και έτσι η πρόσοψη διατηρεί τη δισδιάστατη δομή της ανά πάσα στιγμή.
Υπάρχουν, φυσικά, πολλά ενδιαφέροντα και εξαιρετικά μοντέρνα σχέδια όταν πρόκειται για παραθυρόφυλλα παραθύρων, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το απλό, παλιομοδίτικο είδος πρέπει να ξεχαστεί. Απλά δείτε πόσο γοητευτικό είναι αυτά τα ξύλινα ρολά. Χρησιμοποιήθηκαν από τον Frederico Valsassina Arquitectos κατά το σχεδιασμό ενός σύγχρονου σπιτιού στο Colares της Πορτογαλίας το 2007.
Το 2004, το AA KULTURA σχεδίασε ένα πολύ ενδιαφέρον πολυκατοικιστικό σύστημα στέγασης στη Σλοβενία. Η δομή είναι μια μεγάλη βίλα που αποτελείται από πολλές μονάδες κάτω από μία στέγη. Ο σχεδιασμός είναι κομψός και μοντέρνος και οριοθετείται από αρκετά όμορφα χαρακτηριστικά, όπως η σειρά ξύλινων παραθυρόφυλλων που παρέχουν ιδιωτικότητα για τους εσωτερικούς χώρους χωρίς να παρεμποδίζουν εντελώς τη θέα ή το φως.
Στο 17ο διαμέρισμα του Παρισιού υπάρχει ένα κτίριο που δεν συνδυάζεται πραγματικά, μια δομή που έρχεται σε αντίθεση με τα περίχωρά του, διότι η πρόσοψη του δρόμου καλύπτεται από μια σειρά από κάθετες, διάτρητες μεταλλικές πλάκες, όπως τα παντζούρια αλλά με μια μάλλον ασυνήθιστη Κοίτα. Δίνουν το κτίριο μια ομοιόμορφη και εντυπωσιακή εμφάνιση και είναι το σχέδιο που δημιουργήθηκε από την Avenier Cornejo Architectes στη ζωή.
Υπήρξε μια εποχή που τα σπίτια έχουν σχετικά μικρά παράθυρα και όταν δεν συνδέονταν τόσο ελεύθερα με τις απόψεις και το περιβάλλον τους. Τα σύγχρονα σπίτια, ωστόσο, έχουν συχνά παράθυρα πλήρους ύψους και αυτό το συγκεκριμένο στη Βραζιλία έχει ακόμα και παντζούρια από το δάπεδο μέχρι το ταβάνι για να τα ακολουθήσουν. Το σπίτι ήταν έργο του mf + arquitetos και τα ρολά του έχουν σχεδιαστεί για να προσφέρουν ιδιωτικότητα και να ελέγχουν το φως της ημέρας που εισέρχεται στους χώρους διαβίωσης.
Παρά το πόσο συμπαγή και κλειστά από αυτά τα σπίτια φαίνονται, είναι πραγματικά πολύ σε συγχρονισμό με το περιβάλλον τους και αξιοποιούν στο έπακρο τις απόψεις γύρω τους, χάρη σε μια σειρά από φωτοφράγματα σαν προστατευτικά πάνελ που τα καλύπτουν από τις δύο πλευρές. Αυτές οι οθόνες προσφέρουν ιδιωτικότητα και μπορούν να ανοίξουν για να αποκαλύψουν μια ανεμπόδιστη θέα. Τα σπίτια βρίσκονται στη Γαλλία και σχεδιάστηκαν από την N + B Architectes.
Επειδή βρίσκεται σε μια παράκτια ζώνη διάβρωσης στη Νέα Ζηλανδία, οι κανόνες υπαγόρευαν ότι αυτό το σπίτι και όλα τα κτίρια στην περιοχή πρέπει να είναι αφαιρούμενα. Ο αρχιτέκτονας Crosson Clarke Carnachan υιοθέτησε μια ενδιαφέρουσα στρατηγική με αυτή την έννοια τοποθετώντας το σπίτι σε δύο χοντρά ξύλινα έλκηθρα και κάνοντάς το έτσι κινητό. Όχι μόνο αυτό, αλλά το σπίτι σχεδιάστηκε επίσης για να κλείσει εντελώς με ξύλινα παντζούρια και να γίνει βασικά ένα συμπαγές ξύλο όποτε χρειαστεί.
Τα παραθυρόφυλλα συνήθως αντίκεινται με την πρόσοψη του σπιτιού ή ξεχωρίζουν με τον έναν τρόπο του άλλου, αλλά αυτό δεν συμβαίνει όταν η επιθυμία είναι να δημιουργηθεί ένα μινιμαλιστικό σχέδιο όπως το σπίτι της Vallvidrera από την YLAB Arquitectos. Βρίσκεται στη Βαρκελώνη της Ισπανίας και ένα πράγμα που το ξεχωρίζει από τους γείτονές του είναι η τραγανή λευκή πρόσοψη και τα αντίστοιχα παντζούρια που καλύπτουν τα παράθυρα που κάνουν το σπίτι να μοιάζει με ένα συμπαγές λευκό μπλοκ.
Υπάρχει μια καλή εξήγηση για το γεγονός ότι αυτή η σύγχρονη κατοικία έχει ένα μέτριο εξωτερικό σχέδιο που θυμίζει παλιούς αχυρώνες. Είναι επειδή πραγματικά ήταν ένας αχυρώνας. Μεταμορφώθηκε στο πανέμορφο σπίτι που είναι τώρα από το STEINMETZDEMEYER, αλλά ο σημερινός σχεδιασμός του παραμένει πιστός στο παρελθόν, μετριοπαθής και σε συγχρονισμό με τα γειτονικά σπίτια. Φυσικά, πίσω από αυτό το κέλυφος υπάρχει μια εξαιρετική εσωτερική διακόσμηση και η ξύλινη πρόσοψη και τα αντίστοιχα παντζούρια τα κρατούν όλα κρυμμένα και ιδιωτικά.
Βρίσκεται στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας και στεγάζεται σε δύο υπάρχοντα κτίρια και έπρεπε να είναι μικρό και στρωμένο. Σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες ODOS που το διοργάνωσαν σε τρία επίπεδα και κατάφερε να βρει έναν πολύ δημιουργικό τρόπο ανοίγματος των εσωτερικών χώρων στον περιβάλλοντα χώρο παρέχοντας ταυτόχρονα στους πελάτες τους όλη την ιδιωτικότητα που χρειάζονται. Το έκαναν σχεδιάζοντας μια σειρά σύγχρονων παραθυρόφυλλων που μπορούν να καλύψουν τα τζάμια της πρόσοψης και τα οποία μπορούν να ανοιχτούν είτε πλήρως είτε μερικώς αφήνοντας στο φως και τις απόψεις.
