Ο Matthias Prüger, ο Manuel Rauwolf και ο Ulrike Wetzel, οι τρεις αρχιτέκτονες που αργότερα θεμελίωσαν την πρακτική που ονομάζεται allergutendinge, έχουν να υπερηφανευτούν από τη στιγμή που ήταν ακόμα φοιτητές στο Πανεπιστήμιο Bauhaus της Γερμανίας. Μιλάμε για το έτος 2012, όταν σχεδίασαν ένα πράγμα που ονομάζεται Seelenkiste το οποίο σχεδόν μεταφράζεται ως Spirit Shelter.
Το καταφύγιο πνεύμα είναι μια μικροσκοπική δομή με μόνο 8 τετραγωνικά μέτρα του χώρου διαβίωσης και είχε σχεδιαστεί για να χρησιμεύσει ως ένα είδος υποχώρησης διαλογισμού όπου οι άνθρωποι μπορούν να έρθουν σε επαφή με το περιβάλλον τους. Υπάρχουν τα ερευνητικά τμήματα όπου ο χρήστης μπορεί να χρησιμοποιήσει εργαλεία για να ανακαλύψει τον κόσμο και την έρημο που τον περιβάλλει και το τμήμα ύπνου όπου μπορεί να χαλαρώσει, να μελετήσει και να μελετήσει.
Με άλλα λόγια, ο χρήστης χρησιμοποιεί αυτή τη συμπαγή δομή για να διερευνήσει τόσο τον εαυτό του όσο και τον κόσμο γύρω του, είτε μέσω εργαλείων είτε μέσω ενδοσκόπησης και διαλογισμού. Το μικρό μέγεθος της κατασκευής εξασφαλίζει καλύτερη σύνδεση με το περιβάλλον.
Το καταφύγιο έχει σχεδιασμό χωριστού επιπέδου. Το ισόγειο είναι ένας μικροσκοπικός χώρος διαβίωσης, το επάνω επίπεδο είναι η περιοχή μελέτης και μεταξύ αυτών είναι το κρεβάτι / υπνοδωμάτιο. Το εμπρόσθιο τοίχωμα αναδιπλώνεται για να γίνει ένα μικρό κατάστρωμα και η οροφή ανοίγει καθώς αφήνει στο φυσικό φως και επιτρέπει στον χρήστη να παρατηρεί το περιβάλλον.
Το εσωτερικό είναι ελάχιστα επιπλωμένο. Τα έπιπλα είναι πολύ απλά και βασικά, δεν υπάρχουν περιττά στοιχεία αλλά υπάρχει άφθονη ενσωματωμένη αποθήκευση για να εξασφαλιστεί ένα καλά οργανωμένο περιβάλλον όπου όλα έχουν τη δική τους θέση.
Το καταφύγιο Spirit είναι κινητό. Η κατασκευή του ξύλινου πλαισίου μπορεί να αποσυναρμολογηθεί και στη συνέχεια να μεταφερθεί στην επιθυμητή θέση. Δεν σημαίνει ότι είναι σπίτι και όχι σαν καλοκαιρινό καταφύγιο. Είναι μια πειραματική δομή σχεδιασμένη να μεταδίδει μια ιδέα.
