Οι ουρανοξύστες και τα ψηλά κτίρια σε γενικές γραμμές με κάνουν να σκεφτώ για τις Η.Π.Α. Είναι σαν να ήταν μια έκφραση της υπέρτατης εξουσίας. Είμαστε συνήθως εντυπωσιασμένοι από όλα όσα είναι εξαιρετικά. ανεξάρτητα από το ότι είναι το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο ή η μικρότερη μικρογραφία στη γη. Αυτές οι πτυχές μας προσελκύουν και δεν πιστεύουμε ότι αυτές μπορεί να θεωρηθούν επιφανειακά ζητήματα, σε σύγκριση με τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν ορισμένοι λαοί.
Εν πάση περιπτώσει, αυτό που θεωρείται ότι είναι ο ψηλότερος ουρανοξύστης στον κόσμο είναι το έργο ενός κτιρίου 1000 μέτρων, σχεδιασμένο από τον Adrian Smith και την αρχιτεκτονική του Gordon Gill, τον Πύργο του Βασιλείου. Στην πραγματικότητα, αποτελεί το επίκεντρο της ανάπτυξης του City Kingdom και αναμένεται να κοστίσει περίπου 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η κατασκευή θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα πολυτελές ξενοδοχείο, χώρους γραφείων, εξυπηρετούμενο διαμέρισμα και το υψηλότερο παρατηρητήριο του κόσμου, το οποίο θα βρίσκεται κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα στη Τζέντα, στη Σαουδική Αραβία και όχι στις Η.Π.Α., όπως θα περιμέναμε. Εάν λάβουμε υπόψη την κλίμακα της κατασκευής, θα μπορούσαμε να σκεφτούμε τις πυραμίδες, αλλά αν δούμε την ενδιαφέρουσα μορφή της, τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, την ομορφιά της γύρω περιοχής και στη συνέχεια σκεφτόμαστε τη νεωτερικότητα, την κομψότητα και την πρόοδο που έχουν κάνει οι άνθρωποι. Είναι σίγουρα μια πρόκληση να οικοδομηθεί ένα εντελώς αυτοσυντηρούμενο κτίριο, μια τεράστια απόδειξη του γεγονότος ότι οι άνδρες μπορούν να κάνουν σπουδαία πράγματα. Οι ουρανοξύστες μπορεί να είναι ενδιαφέρουσες, έτσι; {found on archdaily}
