Όταν ήμουν μικρό κορίτσι ήμουν γοητευμένος παραμύθια. Θυμάμαι ότι η μητέρα μου με αγόρασε πολλά παραμύθια όλων των ειδών. Οι ιστορίες με τις πριγκίπισσες μου ευνόησαν. Είχα ένα βιβλίο που ήταν τόσο πολύτιμο για μένα που ξέχασα μάλιστα πόσες φορές το διάβασα. Το ευτυχές τέλος, όταν η πριγκίπισσα και ο πρίγκιπας συναντήθηκαν και έζησαν ευτυχισμένοι μετά από πάντα, ήταν η αγαπημένη μου στιγμή. Όλες οι περιπέτειές τους και τα υπέροχα φορέματα τους σημάδεψαν όλη μου την παιδική ηλικία.
Την στιγμή που άρχισα την πέμπτη τάξη, ο δάσκαλός μου της Ρουμανίας προσπάθησε να μου εξηγήσει ότι πρέπει να σταματήσω να διαβάζω παραμύθια και να αρχίσω να διαβάζω κάτι άλλο κατάλληλο για την ηλικία μου. Δεν μου άρεσε να παραιτηθώ από την "Σταχτοπούτα μου", "Snow White" και πολλά άλλα υπέροχα παραμύθια, αλλά ήταν απαραίτητη για την εξέλιξη και την εξέλιξή μου.
Υποθέτω ότι όλοι επικεφαλής για την όμορφη "Σταχτοπούτα". Είναι μια σπουδαία ιστορία για ένα ωραίο κορίτσι που έπρεπε να φέρει κάθε είδους ταπείνωση από τη βιτρίνα της και τη βιτρίνα της, αλλά τελικά έγινε μια όμορφη πριγκίπισσα τη στιγμή που βρήκε τον πρίγκιπα της. Μια από τις σημαντικές στιγμές της ιστορίας αναφέρεται όταν το κορίτσι έχασε το παπούτσι της στην μπάλα του πρίγκιπα και έπειτα έφυγε. Τότε ο πρίγκιπας προσπάθησε να την βρει σε κάθε κορίτσι που έπρεπε να πάρει το παπούτσι.
Αυτό το κομμάτι της ιστορίας ενέπνευσε τον αρχικό σχεδιασμό ενός σκαμνιού που ονομάζεται "Too Stight Stool". Είναι κατασκευασμένο από μεταλλικό πλαίσιο και ένα φρέσκο μαύρο μαξιλάρι το οποίο φαίνεται να σπρώχτηκε σε αυτό το μεταλλικό πλαίσιο. Το κουμπί της κεντρικής του ταπετσαρίας προσπαθεί να δείξει ότι το μαξιλάρι είναι το σωστό για αυτό το μεταλλικό πλαίσιο, όπως και στην "Σταχτοπούτα" {found on avihaishurin}.
