Όταν ζείτε σε ένα μικρό σπίτι, μια σοφίτα ή ένα στούντιο όπου υπάρχει ήδη λίγος χώρος για να ξεκινήσετε, δεν υπάρχει σχεδόν καμία ανάγκη για τοίχους να καταλαμβάνουν ακόμα περισσότερο χώρο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι χώροι αυτοί έχουν συχνά ανοιχτούς σχεδιαστές δαπέδων και χρησιμοποιούν διαιρέτες δωματίων αντί για τοίχους. Για να δείξετε πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει μια τέτοια διάταξη, θα σας παρουσιάσουμε δύο εμπνευσμένα παραδείγματα.
Το πρώτο είναι ένα διαμέρισμα 40 τετραγωνικών μέτρων με κουζίνα, σαλόνι, τραπεζαρία και υπνοδωμάτιο που μοιράζονται βασικά την ίδια περιοχή. Ο μερικός τοίχος πίσω από τον καναπέ του καθιστικού είναι στην πραγματικότητα μια προσαρμοσμένη μονάδα ραφιών και πίσω του είναι ο χώρος ύπνου. Είναι ένας απλός και έξυπνος τρόπος διαχωρισμού των δωματίων χωρίς να σπαταλάτε χώρο με πλήρη τοίχους. Με αυτόν τον τρόπο υπάρχει ακόμη και κάποια επιπλέον αποθήκευση σε αυτά τα ανοιχτά ράφια.
Το δεύτερο διαμέρισμα έχει έκταση 46 τετραγωνικών μέτρων, γι 'αυτό είναι λίγο πιο ευρύχωρο, αν και αυτό δύσκολα μπορεί να κάνει τη διαφορά σε αυτό το επίπεδο. Σε αυτή την περίπτωση, η κρεβατοκάμαρα είναι βασικά μόνο η γωνία ενός ανοιχτού δαπέδου που χωρίζεται με οροφή-τοποθετημένες κουρτίνες. Οι κουρτίνες μπορεί να μην προσφέρουν μείωση του θορύβου ή μεγάλη ιδιωτικότητα αλλά βοηθούν στην απόκρυψη του χώρου ύπνου τις περισσότερες φορές.
