Η πίστη είναι ένα μεγάλο πράγμα και λένε ότι μπορεί να μετακινήσει τα βουνά. Δεν ξέρω αν πραγματικά μπορεί, αλλά οι περισσότεροι πιστεύουν στον Θεό και αυτό είναι καλό γιατί μας διδάσκει μόνο καλά πράγματα. Οποιοδήποτε τρόπο, οι άνθρωποι έχτισαν πάντα εκπληκτικά κτίρια στην προσπάθειά τους να ευχαριστήσουν τον Θεό ή να τον ευχαριστήσουν. Και σήμερα έχουμε πολλά ιερά μέρη σε όλο τον κόσμο που φαίνονται εκπληκτικά, πραγματικά μνημεία αρχιτεκτονικής που δημιουργήθηκαν στο παρελθόν και τώρα ορόσημα για τις πόλεις και τις χώρες στις οποίες ανήκουν.Ένα παράδειγμα είναι ο καθεδρικός ναός που αναπνέει στη Μόσχα, που ονομάζεται καθεδρικός ναός του Αγίου Βασιλείου.
Ο ναός χτίστηκε μεταξύ 1555 και 1561 και θεωρείται το ψηλότερο κτίριο στη Μόσχα για σχεδόν μισό αιώνα. Οι αρχιτέκτονες που σχεδίασαν τα σχέδιά του ήταν η Βάρμα και ο Ποστνίκ και ο μύθος λέει ότι ο τελευταίος έκανε κάτι για τους πρώτους που έχασαν την όραση και δεν ήταν ποτέ σε θέση να επαναλάβουν αυτό το έργο τέχνης ξανά. Η αρχική τοποθεσία του καθεδρικού ναού επελέγη στην καρδιά της Μόσχας, στην Κόκκινη Πλατεία. Το κτίριο χτίστηκε πάνω από οκτώ άλλες εκκλησίες, όλες γύρω από το ένατο σε ένα μεγάλο συγκρότημα.
Το όνομα του καθεδρικού ναού προέρχεται από τον Άγιο Βασίλη (Vasyli), έναν τοπικό άγιο λατρευόμενο από τους Ρώσους. Η εκκλησία είναι ακόμη πιο μοναδική, καθώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ανήκει σε ένα συγκεκριμένο αρχιτεκτονικό στυλ, αλλά συνδυάζει πολλά στυλ, που παραμένουν αρχικά ακόμα. Τα βουνά του μοιάζουν με φλόγα φωτιάς που φουσκώνει στον ουρανό και οι πολύχρωμες στέγες είναι μοναδικές στην Ευρώπη και στον κόσμο. Οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι συνδυάζει το παλιό βυζαντινό ύφος με επιρροές από την Ανατολή και νέες ιδέες που έφεραν οι δύο αρχιτέκτονες. Τα περίπλοκα και λεπτομερή στολίδια στο εξωτερικό τείνουν να υποστηρίζουν την Ανατολική επιρροή και να την κάνουν ένα πρωτότυπο ορόσημο της Μόσχας.
Φυσικά ήταν υπό αναστήλωση περισσότερες από μία φορές και κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων οι κατασκευαστές ανακάλυψαν ότι υπήρχε ένας ξύλινος σκελετός μέσα στα βούρτσα, υποστηρίζοντας ολόκληρη τη δομή κόκκινου τούβλου. Αυτός ο ξύλινος σκελετός καλύφθηκε τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά με τούβλα και από ό, τι τελείωσε μέχρι τις πιο μικρές λεπτομέρειες. Καταπληκτικό κτίριο, δεν νομίζετε;
