Οι κόσμοι της τέχνης και του σχεδιασμού συγκλίνουν στο Μαϊάμι κάθε χρόνο και ενώ οι περισσότεροι κατευθύνονται προς την Τέχνη της Βασιλείας και τις πολλές σύγχρονες εκθέσεις τέχνης, το Design Miami είναι εξίσου σημαντικό για όσους ενδιαφέρονται για λειτουργικό σχεδιασμό και έπιπλα. Η Homedit πραγματοποίησε το ετήσιο προσκύνημά της νότια σε αυτή την παγκόσμια εκθεσιακή έκθεση υψηλού επιπέδου για να σας φέρει τις τελευταίες δημιουργίες από μερικούς από τους σημαντικότερους καθιερωμένους παγκόσμιους σχεδιαστές καθώς και από ασυνήθιστα αναδυόμενα ταλέντα.
Ακόμα και πριν περάσουν από την πόρτα, οι επισκέπτες έδωσαν μια πραγματικά καινοτόμο πλατεία εισόδου, δωρεά από τη μεγαλύτερη τυπωμένη δομή στον κόσμο - με το δικό της παγκόσμιο ρεκόρ Guinness. Ονομάστηκε "flotsam και jetsam", η πλατεία εισόδου σχεδιάστηκε από τους SHoP Architects, χρησιμοποιώντας βιοδιασπώμενο μπαμπού. Εάν χάσατε το Design Miami, θα μπορείτε να δείτε τη δομή στην περιοχή σχεδιασμού της πόλης μετά την έκθεση.
Έχουμε επιλέξει τα κορυφαία αγαπημένα μας από την εκπομπή, από το φωτισμό σε αντικείμενα και έπιπλα.
Η Carpenter's Workshop Gallery παρουσίασε μια σειρά από εντυπωσιακά κομμάτια, συμπεριλαμβανομένου αυτού του Sofa του Οργανισμού από τον Vladimir Kagan. Ήμασταν γοητευμένοι από τις αισθητικές καμπύλες που χαρίζουν κάθε γραμμή αυτού του καναπέ.
Οι Βέλγοι καλλιτέχνες Job Smeets και Nynke Tynagel του Studio Job δημιούργησε αυτό το κομμάτι ως επιτροπή για το Επιμελητήριο. Τρακάρισμα σχεδιάστηκε για το Design Miami / και είναι μια από τις συνεχείς σειρές έργων που σχεδιάστηκαν σε συνεργασία με τη γκαλερί και τους καλλιτέχνες.
Ο καλλιτέχνης και σχεδιαστής Arik Levy δημιούργησε το ICE για COMPAC, την εταιρεία επιφανειών. Η εγκατάσταση δημιουργείται από την εκλεκτική συλλογή Genesis της Levy που δημιουργήθηκε για την COMPAC. Εμπνευσμένο από τις παγωμένες λίμνες της Αρκτικής με πάγο, το Genesis διαθέτει οπτικά θραύσματα παρόμοια με εκείνα που βρίσκονται στην φυσική πέτρα. Προσπάθησε να δώσει βάθος σε ένα υλικό που είναι σκληρό και επίπεδο από τη φύση.
Αυτή η αξιόλογη καρέκλα του Henrytimi από το EraStudio Apartment Gallery διαθέτει ένα χάλκινο φύλλο που τεμαχίζεται σε μια γωνιακή βελούδινη βάση. Η αντιπαράθεση του σκληρού μετάλλου με την βελούδινη, επικαλυμμένη βάση είναι απροσδόκητη και πλούσια.
Ήμασταν σίγουρα γοητευμένοι από τις χαμηλές faux δερμάτινες καρέκλες του Marcel Wander, "Odjurss ate Murmur" (Dark Version), 2016, που παρουσιάστηκε από τον Friedman Benda. Το πανέμορφο κέντημα στην ομαλή μαύρη επιφάνεια προσθέτει υφή και υπογραμμίζει μόνο την κυριαρχία του υλικού.
Ο ίδιος ο Φρίντμαν Μπέντα ήταν μια εγκατάσταση, "Ασυμμετρική Συμμετρία", με έργα 11 διεθνών καλλιτεχνών.
Το περίπτερο της γκαλερί Future Perfect περιλάμβανε το φως του Triple Loop Suspension από τον Michael Anastassiades που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για το The Future Perfect. Λεπτά πράσινα δαχτυλίδια κρατούν τρεις τροχιακές λυχνίες σε αυτό το ανταλλακτικό αλλά εκπληκτικό φωτιστικό. Είμαστε επίσης μεγάλοι οπαδοί του Lex Pott, των οποίων τα θραύσματα κατατάσσουν τραχιές πέτρινες ογκόλιθοι που χωρίζονται με αεροπλάνα από τέλεια τελειωμένη και κομψή πέτρα.
Τα τρισδιάστατα κεραμικά γλυπτά, συμπεριλαμβανομένων κομμάτια που μοιάζουν να μοιάζουν με αντικείμενα καθημερινής ζωής, ήταν ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του Booth Pierre Marie Giraud.
Το Wave Bench της Maria Pergay είναι πολυτελές με την απλότητα του. Ο σχεδιαστής της Ρουμανίας με έδρα το Παρίσι είναι γνωστός για την καινοτόμο χρήση ανοξείδωτου χάλυβα. Άλλα κομμάτια της Pergay βρίσκονται στο παρασκήνιο της εκθέσεως Jousse.
Για την εκδήλωση Objets Nomades της Louis Vuitton, η Ιαπωνική σχεδιάστρια Tokujin Yoshioka δημιούργησε ένα τετράφυλλο "σκαμπό ανθισμένο". Πρόκειται για μια επανερμηνεία του εικονιστικού μονογράμματος πέταλας του Louis Vuitton. Η Yoshioka δημιούργησε το κομμάτι σε χρυσό μέταλλο και ξύλο που καλύπτεται από δέρμα.
Η ταχυδρομική καρέκλα Charles Hollis Jones είναι γωνιακή και διακριτική, με ακρυλικό κάθισμα και ράβδους, που αποτελείται από το επινικελωμένο χαλύβδινο πλαίσιο. Παρουσιάστηκε από τον Michael Jon & Alan από το Ντιτρόιτ και το Μαϊάμι.
Το τεράστιο "Platter / Gather" του Jayden Moore ήταν το επίκεντρο της έκθεσης Ornamentum Gallery. Τα τεράστια έργα που βρήκαν οι επίχρυσες πιατέλες συναρμολογήθηκαν σε ένα μοναδικό κομμάτι. Ο καλλιτέχνης λέει: "Είμαι παρακινημένος από το πώς ένα αντικείμενο κινείται μέσα στον κόσμο, αλλάζει το νόημα καθώς περνάει κάτω και πώς είναι αγαπητό καθώς η σημασία του μεγαλώνει. Αυτή η ιστορία αντικειμένων έχει οδηγήσει στη συνεχή εξερεύνηση των κειμηλίων."
Οι αδελφοί Haas είναι ένα πολυετές αγαπημένο και τα φανταστικά κομμάτια τους δεν απογοητεύουν ποτέ. Παράλληλα με τα απίστευτα μικρά πλάσματα τους, ήταν αυτό το ξύλινο τραπέζι και καρέκλες με φαντασμένα σκαλισμένα πόδια. Η ανάληψή τους στα πόδια του τραπεζιού δίνει στο κομμάτι μια ισχυρή χιουμοριστική προσωπικότητα. Παρουσιάζονται από την R και την Εταιρεία.
Ένας τεράστιος καναπές από τον Johnny Swing αποτελείται από χιλιάδες πρησμένα τετράγωνα. Η Swing είναι μέλος του αμερικανικού κινηματογραφικού κινηματογραφικού κινήματος και ενός κύριου συγκολλητή. Δημιουργεί τα σχέδιά του αρχικά χαράζοντας τη μορφή από το Στυροπώλιο, χυτεύοντας ένα αρνητικό καλούπι σε σκυρόδεμα και στη συνέχεια συγκολλώντας τα νομίσματα. Πολύ μεγάλο!
Το Southern Guild αντιπροσωπεύει αφρικανική τοπική, περιορισμένης έκδοσης σχεδίαση από καλλιτέχνες και σχεδιαστές στη Νότιο Αφρική. Αυτός είναι ο πολυέλαιος Hok από τον Otto du Plessis, ο οποίος είναι ιδρυτής της χαλκογραφίας τέχνης του Χαλκού, που ιδρύθηκε από το Χαλκό. Ειδικεύεται στη χύτευση χάλκινων γλυπτών με τις τεχνικές χύτευσης κεριού και άμμου. Ο πολυέλαιος αποτελείται από τμήματα σκελετού στρουθοκαμήλου, χυτά σε χαλκό.
Το Porky Hefer επέστρεψε πάλι το 2016 με τον Pilcanus Iris, μια αναπηρική καρέκλα από δέρμα, δέρμα προβάτου και χάλυβα.
Σε μια απόκλιση από τα χρώματα και τη λάμψη, αυτό το γυαλιστερό κεραμικό επιτραπέζιο τραπέζι του André Borderie μας έδωσε την προσοχή για το γεωμετρικό ντιζάιν και την ελκυστική απλότητα. Δημιουργήθηκε το 1959, το τραπέζι είναι ένα από τα κομμάτια του Border που είχε ένα ύφος που σχετίζεται με την εθνοτική κεραμική της εποχής. Το έδειξε η γκαλερί Thomas Fritsch.
Τέλος, ο Victor Hunt Designart Dealer χαρακτήρισε μερικά θεαματικά φωτιστικά τέχνης, όπως αυτή η δραματική και πολύχρωμη τοιχοποιία των κρυστάλλων γυαλιού.
Το τοίχο Lumiere του κοινού στούντιο είναι μια συναρπαστική δουλειά. Δεν είναι πραγματικά ένα φωτιστικό, είναι μάλλον ένα διαδραστικό κομμάτι ψηφιακού φωτισμού. Οι ιδρυτές του Studio επικεντρώνονται σε "αντικείμενα που λειτουργούν με βάση το περιβάλλον, ποιότητα κατασκευής και ήσυχες αλληλεπιδράσεις" ενώ προσπαθούν να ξεπεράσουν μερικούς από τους τυπικούς περιορισμούς του ψηφιακού μέσου, όπως η τακτική.
Όπως πάντα, το Design Miami είχε μια μεγάλη ποικιλία νέων και σύγχρονων έργων που απευθύνονται σε μια μεγάλη διατομή επισκεπτών. Από το φανταστικό και funky να spare και minimalist, ήταν μια οπτική και απτική απόλαυση.
