Η οροφή του χλοοτάπητα είναι τυπικά σκανδιναβική. Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα ήταν ο πιο συνηθισμένος τύπος οροφής για αγροτικά σπίτια στην περιοχή αυτή και αν και έχασε δραματικά τη δημοτικότητα τα χρόνια, μπορείτε ακόμα να βρείτε το περιστασιακό σύγχρονο σπίτι που περιλαμβάνει αυτό το χαρακτηριστικό στο σχεδιασμό του. Μια τέτοια κατοικία μπορεί να βρεθεί σε οικόπεδο κοντά στο Ρότερνταμ. Οι αυστηροί κανονισμοί τοπικού σχεδιασμού υπαγορεύουν μέγιστο όγκο 1.000 κυβικών μέτρων και την παρουσία κεκλιμένης οροφής. Η ανάδειξη των υπόλοιπων λεπτομερειών εξαρτάται από τους αρχιτέκτονες και ο Fillie Verhoeven έκανε μια σπουδαία δουλειά στο να συνδυάσει σύγχρονα στοιχεία σχεδιασμού με αναφορές στην τοπική γλώσσα και στην αγροτική κληρονομιά της περιοχής.
Η συνολική μορφή και ο εξωτερικός σχεδιασμός του σπιτιού υποδεικνύουν μια ισχυρή αναφορά στις αγροτικές αχυρώσεις. Ωστόσο, η αντισταθμισμένη οροφή και η μέτρια και μινιμαλιστική αισθητική υποδηλώνουν μια σύγχρονη προσέγγιση. Οι αρχιτέκτονες επικεντρώθηκαν στη μεγιστοποίηση του διαθέσιμου χώρου στην παρτίδα διατηρώντας παράλληλα το εσωτερικό μέσα στα όρια που θέτουν οι κανονισμοί σχεδιασμού. Αντί για μια κλασσική κεκλιμένη οροφή, δημιούργησαν ασύμμετρη σχεδίαση που επιτρέπει στο σπίτι να φιλοξενήσει δύο επίπεδα στη μία πλευρά και έναν όγκο ενός ιστορικού στην άλλη.
Το σπίτι είναι επενδυμένο εξ ολοκλήρου σε μαυρισμένη ξυλεία και αυτό έρχεται ως απάντηση στην προτίμηση του ιδιοκτήτη για ένα τολμηρό αλλά μέτριο και απλό σχεδιασμό. Το εσωτερικό είναι ευρύχωρο και ανοιχτό. Οι φέροντες τοίχοι είναι σε θέση να στηρίξουν τη στέγη από μόνοι τους και αυτό εξαλείφει την ανάγκη για οποιαδήποτε δομική στήλη, μειώνοντας σημαντικά την ακαταστασία και τη διαίρεση των χώρων. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το σπίτι έχει μεγάλα ανοίγματα σε κάθε πλευρά. Η είσοδος έχει αυτόν τον μεγάλο τζάμι και την πόρτα που μπορεί να αποκρύπτεται με μια συρόμενη ξύλινη πλάκα όποτε απαιτείται η ιδιωτικότητα ή όταν το σπίτι παραμένει ακατοίκητο. Το καθιστικό διαθέτει αυτή την πραγματικά μεγάλη συρόμενη πόρτα που μετράει περίπου 10 μέτρα και διαθέτει δύο γυάλινες πλάκες 20 χιλιοστών που ζυγίζουν πάνω από 500 κιλά το καθένα.
Δεν υπάρχουν μπαλκόνια, βεράντες ή αίθρια. Το σπίτι είναι μια ενιαία συμπαγής κατασκευή, μια μονολιθική δομή που ξεχωρίζει μέσα από τον μινιμαλισμό της a = αλλά συγχέεται και με το τοπίο χάρη στην πράσινη οροφή του. Ο μοναδικός συνδυασμός των ρουστίκ και των σύγχρονων στοιχείων, καθώς και οι μινιμαλιστικές και περίτεχνες λεπτομέρειες δίνουν σε αυτό το έργο πολύ χαρακτήρα και βοηθούν να το διακρίνετε από όλες τις γειτονικές ιδιοκτησίες.
