Το Acute House είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά και ασυνήθιστα έργα που συναντήσαμε. Αυτό οφείλεται κυρίως στην τοπογραφία. Το σπίτι κάθεται σε μια τριγωνική τοποθεσία, η οποία δεν είναι μόνο μικρή, αλλά παράξενα και σχεδόν ακατάλληλη για ένα οικογενειακό σπίτι. Αρχικά, ο χώρος καταλήφθηκε από ένα παλιό και εγκαταλελειμμένο βικτοριανό εξοχικό σπίτι. Το εξοχικό ήταν ένα σημαντικό ορόσημο για τη γειτονιά και οι αρχιτέκτονες δεν ήθελαν να στερήσουν την περιοχή από αυτό. Ως αποτέλεσμα, αγωνίστηκαν να διατηρήσουν την αρχική γοητεία του εξοχικού σπιτιού και να το μεταφέρουν στο νέο σπίτι που τώρα βρίσκεται στη θέση του.
Το σπίτι ήταν έργο του OOF! Αρχιτεκτονική, μια ομάδα από περιπετειώδεις επαγγελματίες που πραγματικά απολαμβάνουν την εργασία με περίεργες τοποθεσίες, εκκεντρικούς πελάτες και απαιτητικά πλαίσια πολιτιστικής κληρονομιάς. Το έργο ήταν τέλεια για τους. Λόγω του πλαισίου της κληρονομιάς, υπήρχαν ορισμένοι αυστηροί περιορισμοί όσον αφορά το νέο σπίτι, αλλά οι αρχιτέκτονες δεν τους φαινόταν ως περιορισμοί, αλλά τους αντιλαμβανόταν ως προκλήσεις που τους ενέπνευσαν να βρουν μοναδικούς τρόπους εκμετάλλευσης των προβλημάτων του χώρου.
Ο στόχος ήταν να δημιουργηθεί ένα νέο, συμπαγές οικογενειακό σπίτι που θα ταιριάζει στις ανάγκες του σύγχρονου τρόπου ζωής των πελατών τους. Η μυτερή, σφηνοειδής μορφή του χώρου σήμαινε ότι το σπίτι έπρεπε να μιμείται αυτή τη μορφή. Λόγω των ασυνήθιστα σκληρών περιορισμών και γεωμετρίας του τόπου, οι αρχιτέκτονες είχαν τη δυνατότητα να έχουν το σπίτι που χτίστηκε σε 100% του χώρου, πράγμα που σήμαινε περισσότερο χώρο διαβίωσης, αλλά ταυτόχρονα δεν υπήρχε κήπος ή αυλή.
Οι αρχιτέκτονες έλαβαν επίσης υπόψη τον αντίκτυπο που είχε το παλιό εξοχικό σπίτι στη γειτονιά και το γεγονός ότι ήταν ένα πολύ αγαπημένο κτίριο. Επέλεξαν μια εξαιρετικά ανταποκρινόμενη προσέγγιση στη γύρω γειτονιά και αποφάσισαν να προσπαθήσουν να διατηρήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τον ξεπερασμένο χαρακτήρα. Αυτό ήταν δυνατό με την επαναχρησιμοποίηση πολλών υλικών από το παλιό εξοχικό σπίτι όπως οι ξύλινες σανίδες και το φράχτη, αλλά και μικρότερα πράγματα όπως τα κουμπιά πόρτας ή οι αριθμοί δρόμων.
Προφανώς, οι πελάτες έπεσαν κάθε προσδοκία ενός συμβατικού οικογενειακού σπιτιού, τουλάχιστον εκείνων που αφορούν την αρχιτεκτονική. Αγκάλιασαν την ιδέα ενός μη παραδοσιακού σπιτιού και επέλεξαν να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις μοναδικές ιδιαιτερότητες του χώρου. Επειδή ο χώρος ήταν στενός, το σπίτι χτίστηκε σε πολλαπλά επίπεδα, με κάθετη δομή.
Επειδή τα εσωτερικά τοιχώματα, οι διάδρομοι και οι πόρτες θα είχαν καταλάβει σημαντικό χώρο, τα στοιχεία αυτά παραμελούνται εντελώς. Ως αποτέλεσμα, το σπίτι έχει μια πολύ ανοικτή και συνεχή διάταξη πάνω από τους διαφορετικούς ορόφους. Δεν υπάρχουν αδιέξοδα και εξασφαλίζεται συνεχής κυκλοφορία από τη σκάλα. Το εσωτερικό ως σύνολο είναι ευρύχωρο και ξεκούραστο.
Η πλήρης έλλειψη κήπου ή οποιουδήποτε άλλου είδους υπαίθριου χώρου ήταν σίγουρα ένα μειονέκτημα, αλλά οι αρχιτέκτονες αποζημιώθηκαν για αυτό με άλλους τρόπους. Έδωσαν στο σπίτι μεγάλα παράθυρα, συρόμενες πόρτες πλήρους ύψους και ακόμη και ένα ρηχό μπαλκόνι. Έχουν επίσης εισαγάγει γκαζόν-πράσινο τόνους με τη μορφή του τάπητα για την σκάλα και το πάτωμα υπνοδωμάτιο. Κρεμαστά φυτά και ένα κεντρικό ενυδρείο ολοκληρώνουν την εμφάνιση.
