Οι άνθρωποι δεν μοιράζονται την ίδια γεύση και δεν τους αρέσουν τα ίδια προϊόντα. Αυτό είναι μάλλον ένα καλό πράγμα που είναι κακό. Κοιτάζοντας τη λαμπρή πλευρά, το ζήτημα αυτό επιτρέπει στους ανθρώπους να δημιουργήσουν μια τόσο μεγάλη ποικιλία προϊόντων που τελικά θα ικανοποιήσουν την ανάγκη κάποιου για σχεδιασμό και λειτουργικότητα. Ένα τέλειο παράδειγμα ενός τέτοιου πράγματος είναι αυτός ο πίνακας. Για να το καταλάβετε καλύτερα, θα πρέπει να ξέρετε ότι αυτό ήταν εμπνευσμένο από τη θεωρία του χρόνου και του χώρου του Albert Einstein. Αυτό το προφανώς κοινό στοιχείο έχει βαθιές φιλοσοφικές επιπτώσεις. Η κορυφαία γυάλινη κορυφή του πίνακα αυτού αντιπροσωπεύει το διάστημα και οι υποστηρίξεις αντιπροσωπεύουν τέσσερις φορείς. Σχεδιάστηκε από τον Axel Yberg.
Για να είμαι ειλικρινής, φαίνεται λίγο βρώμικο και δεν βλέπω κατ 'ανάγκη την χρησιμότητα στο περίπλοκο σχέδιο. Η πολυπλοκότητα του στοιχείου στήριξης του πίνακα τείνει περισσότερο προς την πλευρά της δημιουργικότητας και λιγότερο για τη λειτουργικότητα. Αν κοιτάξουμε αυτό το στοιχείο από μια άλλη οπτική γωνία και θα το δούμε περισσότερο ως έργο τέχνης παρά ένα παραδοσιακό τραπέζι σχεδιασμένο μόνο για λειτουργικότητα στο μυαλό, αυτό το αρχιτεκτονικό κομμάτι μπορεί να έχει στην πραγματικότητα μια πιθανότητα. Στην τέχνη δεν υπάρχει σωστό και λάθος, όμορφο ή άσχημο.
Η τέχνη είναι ένας τρόπος έκφρασης του εαυτού σας και αυτό το φυσικό συναίσθημα δεν μπορεί να είναι σωστό ή λάθος. μπορεί να είναι αντιπροσωπευτική μόνο για κάποιον. Κρατώντας αυτή την ιδέα στο μυαλό μας αυτό το τραπέζι μπορεί να είναι ένα θαυμάσιο διακοσμητικό αντικείμενο και ένα κεντρικό κομμάτι στο σωστό εσωτερικό. Αυτό έχει ως στόχο να προκαλέσει και να εγείρει ερωτήματα για όσους είναι ανοιχτοί και να το αντιμετωπίσουν ως πρόκληση ή σαν ένα άγριο πλάσμα, απογοητευμένοι να το δαμάσουν.
