Δεν είναι τόσο σπάνιο να βλέπουμε τα παλιά κτίρια να ξανασχεδιάζονται και να ανακαινίζονται, αλλά συνήθως δεν είναι σε τόσο κακή κατάσταση. Αυτό ήταν ένα ερειπωμένο κτίριο, επομένως ήταν σχεδόν μια καταστροφή.
Τότε το βρήκε ο σχεδιαστής Αλέξανδρος Πούμπαρν και αμέσως ερωτεύτηκε. Αγόρασε το τριώροφο τούβλο και πέτρινο σπίτι και αποφάσισε να το κάνει οικογενειακό σπίτι του. Λίγο αργότερα όλοι μετακόμισαν σε όλο το σπίτι πλημμυρίστηκαν με νερό από τους Hudson και East Rivers. Ήταν μια κακή νύχτα, αλλά ο σχεδιαστής κατόρθωσε να δει το καλό σε αυτή την καταστροφή.
Ο καθένας είχε εκκενωθεί εκείνη τη νύχτα εκτός από εκείνον που έμεινε εκεί και προσπάθησε να καταλάβει τι έκανε η καταιγίδα στο σπίτι για να το διορθώσει. Εκπληκτικά, βρήκε μια λύση. Αποφάσισε να φτιάξει τον πρώτο όροφο και εκείνους των γειτόνων του πλημμυρισμένους. Αναρωτιέστε πιθανώς πώς ακριβώς σχεδίαζε να το κάνει αυτό. Λοιπόν, ήρθε με ένα πρωτότυπο για έναν υδροστατικό ισοσταθμιστή με μια σειρά από διάτρητους σωλήνες που τρέχουν κάτω από το θεμέλιο και διοχετεύουν το νερό μακριά από το σπίτι.
Φυσικά, έπρεπε να υπάρχει πρόβλημα με αυτό το σχέδιο. Ο νόμος λέει ότι τα σπίτια δεν μπορούν να προστατευθούν από πλημμύρες και μόνο τα εμπορικά κτίρια μπορούν να επωφεληθούν από αυτή τη θεραπεία. Ο κ. Washburn αποφάσισε ότι θα νοικιάσει το ισόγειο του σπιτιού του σε ένα εστιατόριο ή ανθοπωλείο. Είναι σίγουρα ένα πολύ φιλόδοξο σχέδιο. {Found on nytimes}.
