Πίνακας περιεχομένων:
Είναι χρυσή με περίτεχνα διακοσμητικά, επικαλυμμένη με ένα όμορφο μετάξι: Είναι ένας μπαρόκ καναπές. Ή είναι ένας καναπές στυλ ροκοκό; Και τα δύο αυτά έπιπλα στυλ είναι όμορφα και σε ζήτηση, αλλά γνωρίζετε τη διαφορά μεταξύ μπαρόκ και ροκοκό; Όταν εξερευνά κανείς αυτά τα στυλ, γίνεται φανερό ότι ενώ καθένα έχει καθοριστικά χαρακτηριστικά, υπάρχουν σοβαροί λόγοι για τους οποίους είναι μερικές φορές δύσκολο να πούμε τη διαφορά μεταξύ μπαρόκ και ροκοκό.
Ο ορισμός του μπαρόκ
Το μπαρόκ αναφέρεται στην πραγματικότητα σε μια συγκεκριμένη περίοδο που εκτείνεται από τον 17ο αιώνα μέχρι τις αρχές του 18ου αιώναth αιώνας. Αυτή τη στιγμή, ένα στυλ που ξεκίνησε στην Ιταλία γύρω στο 1600 έγινε δημοφιλές σε όλη την Ευρώπη και πέρα από αυτό.
Σύμφωνα με Stip International - και το λεξικό του Webster - ο όρος μπαρόκ πιθανότατα προκύπτει από την πορτογαλική λέξη "barocco", που σημαίνει "άνισο μαργαριτάρι". Το στυλ χρησιμοποιεί συνήθως κλασικές παραγγελίες και στολίδια με ελεύθερο και γλυπτό τρόπο που προκαλεί κίνηση και έχει δραματική επίδραση. Το μπαρόκ στιλ διέσχιζε τα περισσότερα μέρη του πολιτισμού, συμπεριλαμβανομένων των κήπων, της αρχιτεκτονικής, της μουσικής και της τέχνης.
Η μπαρόκ αρχιτεκτονική έδωσε έμφαση στην τολμηρή μάζα, τις κιονοστοιχίες, τους θόλους, τα ζωγραφικά χρώματα του φωτός και της σκιάς και το τολμηρό παιχνίδι του όγκου και του κενού. Αυτή είναι και η εποχή που οι μνημειακές σκάλες μπήκαν στη μόδα - Wikipedia.
Τα έπιπλα από την εποχή του Μπαρόκ μπορούν να αναγνωριστούν από την πολύ όμορφη και πολυτελή εμφάνιση τους. Σύνθετες, περίτεχες και υπερβολικές διακοσμήσεις είναι χαρακτηριστικές και συνήθως περιλαμβάνουν λουλούδια, φύλλα και χερούβια. Μπαρόκ έπιπλα ήταν εξαιρετικά λεπτομερή και υπερβολικά διακοσμημένα, αποδίδοντας μια συνολική εμφάνιση είναι μεγάλη και πλούσια αλλά συμμετρική και ισορροπημένη. Σύμφωνα με την Μουσείο Βικτωρίας και Άλμπερτ του Λονδίνου, οι εσωτερικοί χώροι της εποχής του Μπαρόκ ήταν πολυτελείς: Τα έπιπλα ήταν επικαλυμμένα με πλούσιο βελούδο και δαμασκηνό, πλαισιωμένο από το ξύλο και την μαρκετερία. Το στυλ παραμένει μοντέρνο μέχρι το 1725 περίπου.
5 Χαρακτηριστικά μπαρόκ επίπλων
Το μουσείο εξηγεί ότι τα μπαρόκ έπιπλα έχουν αρκετά καθοριστικά χαρακτηριστικά:
Φύλλωμα μοτίβα - Το μπαρόκ στυλ χρησιμοποίησε μεγάλο μέρος της ζωής των φυτών στη διακόσμησή του, συμπεριλαμβανομένου του κυλίνδρου και των γιρλάντων των λουλουδιών.
Ψηφιδωτό - Η μαρκετερία περιλαμβάνει την τοποθέτηση καπλαμάδων διαφορετικών χρωμάτων στην επιφάνεια των επίπλων. Οι τεχνίτες των επίπλων έμαθαν αυτή την τεχνική από τους γάλλους και ολλανδούς κατασκευαστές γραφείων.
Putti - Αυτή είναι μια ιταλική λέξη που σημαίνει «αγόρια» και αναφέρεται σε παχουλό βρέφη που χρησιμοποιούνται σε μεγάλο μέρος της μπαρόκ διακόσμησης.
Κρεμαστά και αρχικά - Μονογράμματα που χρησιμοποιούνται για διακοσμητικούς σκοπούς ήταν συνηθισμένα σε έπιπλα μπαρόκ, όπως και οι εραλδικές κορυφές.
Lambrequin μοτίβο - Έχουμε ήδη παρατηρήσει ότι η εποχή του μπαρόκ χαρακτηρίστηκε από πολυτελή υφάσματα και τα χαρακτηριστικά αυτών των υφασμάτων χρησιμοποιήθηκαν και σε άλλα μέσα. Ένα μοτίβο υφασμάτινου υφάσματος, που ονομάζεται λαμπρέκι, είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα.
Οι Γάλλοι ήταν οι κύριοι υιοθετές του μπαρόκ στυλ. Η βασιλεία του Λουδοβίκου XIV σημάδεψε το τέλος της Αναγέννησης και την άνοδο αυτού του πολύ επιρροή στυλ, που συχνά θεωρείται το πιο εκπληκτικό από τα γαλλικά στυλ περιόδου, γράφει το V & A. Σε αυτή την εποχή, μεγάλους σχεδιαστές επίπλων και ντουλάπας-makers άνθισε. Ο Αντρέ Τσαρλς Μπουλ ήταν ο καπετάνιος του βασιλιά Louis XIV και ήταν ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες στον τομέα της εισαγωγής ξύλου από έβενο με κέλυφος χελωνών, ορείχαλκο και άλλα μέταλλα. Δημιούργησε τα υπέροχα κομμάτια που έχουμε γνωρίσει ως μέλη της εποχής του Μπαρόκ Louis XIV.
Αρχικά, τα έπιπλα εποχής μπαρόκ είχαν γυρίσει ή πόδια βάθρου, και αργότερα καμπυλωτά πόδια. Αυτή είναι η περίοδος κατά την οποία μικρά, στρογγυλά και επιμήκη τραπέζια και κονσόλες έγιναν κοινά, σύμφωνα με το μουσείο. Τα στήθη και τα ντουλάπια, πολλά με ένθετα ξύλινα πλαίσια, ήταν πολύ στη μόδα. Οι ξυλουργοί χρησιμοποίησαν κυρίως δρυς, καρυδιά, καστανιά και έβενο. Πολλά από τα διακοσμητικά στοιχεία έγιναν σε τριανταφυλλιά, σανδαλόξυλο, tulipwood και άλλα εξωτικά ξύλα.
Το βασικό σχήμα των μπαρόκ επίπλων είναι επίσης διακριτικό: τα καμπύλα πόδια είναι χαρακτηριστικό της περιόδου. Αυτά τα χειροποίητα κομμάτια προέρχονταν με συντριπτική πλειοψηφία από την Ιταλία και ήταν κατασκευασμένα από τα καλύτερα ξύλα. Τα κομψά κομμάτια θα μπορούσαν να καλύπτονται από ύφασμα ή δέρμα, αλλά το ξύλο ήταν πάντα ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα κάθε έπιπλα μπαρόκ στυλ.
Τα πρώτα κομμάτια μπαρόκ έπιπλα επικαλύφθηκαν σε ένα διαφανές στρώμα βερνικιού, επισημαίνει ο Stip. Με την πάροδο του χρόνου, οι προτιμήσεις άλλαξαν και παράγονται διαφορετικοί τύποι έπιπλα μπαρόκ στυλ. Μεταξύ των πλουσίων, τα κομμάτια με ξύλο με χρυσό χρώμα ήταν πολύ δημοφιλή ως σύμβολο κατάστασης. Μερικές φορές, αυτό το χρώμα - είτε σε χρυσό είτε σε λευκό - είχε ένα σπασμένο φινίρισμα.
Η διαφορά μεταξύ στυλ μπαρόκ και ροκοκό
Ροκοκό
Το ελαφρύτερο, πιο χαριτωμένο στιλ ροκοκό προέκυψε στη Γαλλία και ήρθε στο τέλος της μπαρόκ περιόδου. Στην πραγματικότητα, θεωρείται γενικά ένα υποσύνολο της εποχής του μπαρόκ, σημειώνει SF Gate HomeGuides. Στην πραγματικότητα, ορισμένοι ιστορικοί το ονομάζουν αργά μπαρόκ.Το Rococo είναι ένα ύφος που χρησιμοποιήθηκε στον εσωτερικό σχεδιασμό και στις τέχνες από καλλιτέχνες και σχεδιαστές, αλλά όχι από αρχιτέκτονες. Ανεξάρτητα από αυτό, ήταν μια συντομότερη στιλιστική περίοδος: Η εποχή του μπαρόκ περνούσε τα 17th ωστόσο, η εποχή του Ροκόκης διήρκεσε από τη δεκαετία του 1730 έως τη δεκαετία του 1760, η οποία ήταν κατά τη διάρκεια του Λουδοβίκου XV.
Ο όρος Rococo προέρχεται από τη γαλλική λέξη rocaille, η οποία σηματοδότησε το κέλυφος που κάλυψε το βράχο που χρησιμοποιήθηκε για τη διακόσμηση των τεχνητών σπηλιών, γράφει Britannica. Rocaille αναφέρεται επίσης στο πώς η γαλλική αγάπη για την οργάνωση πέτρινους κήπους σε σχήμα κοχύλια.
Ενώ το μπαρόκ ήταν πλούσιο και βαρύτερο - περισσότερο "σοβαρό" - το ροκόκο θεωρείται πιο φανταστικό, επιπόλαιό, φανταστικό και καταπληκτικό. Η διακόσμηση τυπικά χρησιμοποιήθηκε για να δημιουργήσει μια αίσθηση ροής, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα αφηρημένες και ασύμμετρες λεπτομέρειες. Συχνά περιλάμβανε και ασιατικές επιρροές όπως οι κινεζικές κινήσεις. Το εμπόριο με την Άπω Ανατολή επηρέασε τα διακοσμητικά μοτίβα και αυτά τα μοτίβα και η λάκα έγιναν όλο και πιο μοντέρνα.
Το στυλ προήλθε ως «εξέγερση ενάντια στα βαρετά και επίσημα μπαρόκ σχέδια των βασιλικών δικαστηρίων της Γαλλίας στις Βερσαλλίες». Η γενική διάθεση της εποχής του Ροκοκό ήταν η άνεση, η ζεστασιά, η ιδιωτικότητα και το ανεπίσημο σε αντίθεση με το βαρό μπαρόκ στυλ, που προοριζόταν επίσης να αντιπροσωπεύει ότι ο Θεός και η εκκλησία ήταν ισχυροί.
Σύμφωνα με DenGarden, το εσωτερικό και τα στοιχεία του θεωρούνται ένας οργανισμός που εναρμονίζει και δημιουργεί ένα ενοποιημένο αποτέλεσμα. Τα συνήθη κομμάτια αποτελούσαν μέρος της προσπάθειας δημιουργίας διακοσμητικών εσωτερικών χώρων που συνέκλιναν. Πολλοί σχεδιαστές πήραν μέρος στην τοποθέτηση επίπλων, τα σχήματα των τεμαχίων και τα διακοσμητικά χαρακτηριστικά των στοιχείων.
Το ροκοκό στυλ προήγαγε επίσης ένα σαλόνι ενός ιστορικού για την προώθηση της οικειότητας και δεν ήταν τόσο επικεντρωμένος εντυπωσιασμός των επισκεπτών, όπως και η εποχή του μπαρόκ με τα διώροφα δωμάτια. Αυτή η εποχή είδε επίσης την άνοδο του boudoir, καθώς και δωμάτια αφιερωμένα σε απολαύσεις όπως παιχνίδια, μουσική και ανάγνωση. Το ξαπλώστρες αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής.
Αντί για να ξεκινήσουν απόλυτα, οι πλούσιοι ιδιοκτήτες ακινήτων κράτησαν την μπαρόκ αρχιτεκτονική των σπιτιών τους, αλλά ανακαινίστηκαν στο εσωτερικό με το γύψο, τοιχογραφίες, καθρέφτες, έπιπλα και πορσελάνη σε ένα ελαφρύτερο, πιο θηλυκό στυλ.
Όταν κοιτάζετε μπαρόκ και ροκοκό έπιπλα, μοιάζουν αρκετά παρόμοια. Και οι δύο είναι βαριά διακοσμημένες, έχουν καμπύλα πόδια - μερικές φορές ζωικά πόδια - και διαθέτουν περίπλοκα διακοσμητικά περιγράμματα, φύλλα και κελύφη. Αλλά κοιτάξτε πιο κοντά και αρχίζουν να εμφανίζονται οι διαφορές: Τα ροκοκό έπιπλα είναι πιο ευαίσθητα και θηλυκά και χρησιμοποιούν ελαφρύτερες αποχρώσεις ελεφαντόδοντου, χρυσού και παστέλ χρώματα. Καρέκλες πόδια που είναι λεπτότερα, καθίσματα που έχουν οργανική μορφή, και ευρύτερα όπλα. Επιπλέον, η συμμετρία δεν είναι κρίσιμη. Η ταπετσαρία στο ροκοκό είναι παρόμοια με αυτή του μπαρόκ, αλλά περιλαμβάνει μεταξωτά και ανθισμένα ή ζωγραφισμένα μεταξωτά.
Οι εσωτερικοί χώροι του Rococo συχνά υπογραμμίζουν μεγάλες κεραμουργίες, υπέροχους πολυελαίους και απλούς τοίχους, που χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν ένα άνετο χώρο. Τα κάτοπτρα είναι επίσης εμφανή για να εντείνουν την αίσθηση του ανοιχτού χώρου. Τα πολυτελή επιχρυσωμένα πλαίσια τους συχνά κρεμούσαν στους τοίχους με λουλούδια γλυπτά.
Ενώ και τα δύο στυλ δίνουν έμφαση στις τέχνες, η ροκοκοτεχνική τέχνη χρησιμοποιεί παστέλ χρώματα, σερπεντινές καμπύλες και χαρακτηρίζει ελαφρύτερα θέματα όπως η ρομαντική αγάπη και η προσωπογραφία. Η μπαρόκ τέχνη είναι πιο σκούρα, πιο δραματική και θεατρική.
Το ροκοκό στυλ άρχισε να μειώνεται στη δημοτικότητα από τη δεκαετία του 1750. Οι επικριτές στη Γαλλία επιτέθηκαν στην τετριμμένη και υπερβολική διακόσμηση του, οδηγώντας στο πιο αυστηρό νεοκλασικό κίνημα στη δεκαετία του 1760.
Ναι, κάθε ύφος έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, αλλά επειδή το Ροκόκο μεγάλωσε από την εποχή του μπαρόκ, έχουν αρκετές ομοιότητες. Αυτά τα κοινά στοιχεία καθιστούν εύκολη την ανάμειξη και την αντιστοίχιση των κομματιών. Εκείνοι που αγαπούν την περίτεχνη φύση αυτών των μορφών μπορεί να είναι ευτυχείς να προχωρήσουν πλήρως στο μπαρόκ σε ένα χώρο. Ωστόσο, είναι αρκετά αποδεκτό να ενσωματωθούν μόνο μερικά μπαρόκ και ροκοκό έπιπλα στους σημερινούς σύγχρονους εσωτερικούς χώρους, έτσι ώστε οι άνθρωποι που προτιμούν γενικότερα τις καθαρότερες γραμμές να μπορούν ακόμα να εγχέουν κάποια επιχρυσωμένη ιδιοσυγκρασία σε ένα εσωτερικό.
