Σε έναν κόσμο τόσο επικεντρωμένο στην αλλαγή, στην εξεύρεση της επόμενης μεγάλης τάσης και στην προσδοκία, είναι αναζωογονητικό να βλέπουμε επίσης ότι μερικές φορές θέλουμε επίσης να κοιτάξουμε πίσω και να ανακαλύψουμε ξανά το παρελθόν μας. Τούτου λεχθέντος, είμαστε πραγματικά ενθουσιασμένοι που θα σας δείξουμε σήμερα μια ανακαίνιση διαμερισμάτων με μια πολύ δροσερή στρατηγική σχεδιασμού. Το διαμέρισμα για το οποίο μιλάμε βρίσκεται στη Βαλένθια της Ισπανίας σε ένα κτίριο που χρονολογείται από τις αρχές του 20ου αιώνα.
Η ανακαίνιση πραγματοποιήθηκε το 2017 και έγινε από την Roberto di Donato Architecture. Κατά την περίοδο που προηγήθηκε του έργου, το κτίριο παρέμεινε εγκαταλελειμμένο για αρκετά χρόνια μέχρι να γίνει ένα κενό κέλυφος ξεπερασμένο από το πέρασμα του χρόνου. Ο αρχιτέκτονας είδε την ελπίδα και τις δυνατότητες και ό, τι άλλοι έμοιαζαν με μια χαμένη αιτία τον κοίταζαν σαν ένα κενό καμβά που περίμενε να ζωγραφιστεί.
Με άλλα λόγια, ένα άδειο κέλυφος σήμαινε πολλές προκλήσεις, αλλά και πολλές ευκαιρίες που περιμένουν να εξερευνηθούν. Ο στόχος δεν ήταν να μεταμορφώσει το διαμέρισμα πέρα από την αναγνώριση, αλλά να καταστεί κατάλληλο για τη σύγχρονη ζωή, διατηρώντας το αρχικό του χαρακτήρα όσο το δυνατόν περισσότερο. Στην πραγματικότητα, ο αρχιτέκτονας πήγε λίγο πιο πέρα από αυτό και επίσης κατάφερε να αποκαλύψει τμήματα της ιστορίας του διαμερίσματος, βάζοντας όλα τα στρώματα στην οθόνη και ενισχύοντας όλα αυτά τα χαρακτηριστικά με τη βοήθεια μερικών σύγχρονων προσθηκών.
Ο νέος εσωτερικός σχεδιασμός του χώρου είναι ένας θαυμάσιος συνδυασμός παλαιών και νέων στοιχείων, με μεγάλη έμφαση στην παλιά και μια προσεκτική επιλογή υλικών και μορφών που θα συμπληρώνουν τους εκτεθειμένους τοίχους από τούβλα, την φρεσκοαποκτηθείσα και αποκατεστημένη δομή οροφής καθώς και γυαλισμένο δάπεδο από σκυρόδεμα. Ένας από τους κύριους στόχους της διαδικασίας ανακαίνισης ήταν η δημιουργία μιας υγρής και ομαλής σύνδεσης μεταξύ των παλαιών και των νέων χαρακτηριστικών.
Το διαμέρισμα έχει τώρα μια ξεχωριστή σύγχρονη εμφάνιση που επιτεύχθηκε αφήνοντας την υπάρχουσα δομή σχεδόν ανενόχλητη. Μόνο βασικά νέα χαρακτηριστικά προστέθηκαν και οι τυχόν υπάρχουσες ατέλειες διατηρήθηκαν και μάλιστα τονίστηκαν από τη νέα διακόσμηση. Δημιουργήθηκε επίσης μια νέα διαίρεση χώρων. Οι ζώνες ημέρας και νύχτας χωρίζονται όχι από τοίχους, αλλά από ένα σύνολο μη συμβατικών ενοτήτων διαμερισμάτων που διπλούν ως ντουλάπες στην κρεβατοκάμαρα.
Τόσο η κατακόρυφη όσο και οι οριζόντιες γραμμές του διαμερίσματος ενισχύθηκαν, χρησιμοποιώντας κάθε φορά ξεχωριστά χαρακτηριστικά όπως τα ψηλά ξύλινα χωρίσματα ντουλάπας, τις λευκές κουρτίνες πλήρους ύψους στο υπνοδωμάτιο, την ψηλή σκάλα ή το πολύ μακρύ πάγκο κουζίνας ή το λευκό βάψιμο γύψου. Αυτό εξασφαλίζει μια όμορφη συνέχεια μεταξύ των διαστημάτων και συμβάλλει επίσης στην ανάδειξη όλων των ατελειών και των στρωμάτων μετασχηματισμού / ιστορίας του χώρου.
Υπάρχουν πολλά δροσερά χαρακτηριστικά και λεπτομέρειες αξίζει να αναφέρουμε, αλλά μερικά ξεχωρίζουν και έχουν μια δραματική επίδραση σε ολόκληρο το διαμέρισμα. Αυτό περιλαμβάνει προφανώς όλους τους εκτεθειμένους τοίχους που καθορίζουν όχι μόνο τους χώρους διαβίωσης αλλά και το υπνοδωμάτιο και ακόμη και το μπάνιο. Παρέχουν ένα όμορφο κέλυφος για όλα τα νέα χαρακτηριστικά.
